Kavuşma

Fotoğraf çeken insanların o kareyi hangi duygu , hangi kompozisyon , hangi yorum ile çektiğini çok merak eden bir tip olarak tüm objelere anlam yüklemekten yorulabilirim bir gün..Her deklanşöre basış benim için çerçeveli bir düşüncedir..Bunu hissetmediğim hiçbir fotoğraf ne olursa olsun benim için güzel fotoğraf değildir..Bu düşünceyi karşı tarafa aktarabilen veya beni düşünmeye zorlayan insanların fotoğraflarına dakikalarca bakıp kalabiliyorum..Magnum Photos sitesini mutlaka ziyaret edin bence..Dünyanın en iyi fotoğrafçılarının bulunduğu bu oluşuma üye olmak AB ye girmek kadar zor ..Hiç bir Türk fotoğrafçısının da giremediğini belirtmeliyim bu arada..Bu sitede paylaşılan fotoğraflara mutlaka göz atın..

Geçelim bu duygu selinin bana yansıyışlarına ..İşte tüm bu duygu halleri benim fotoğraf çekerken gerçekten başka biri olmama sebep olabiliyor..Bir kere kesinlikle yanımda insan istemiyorum..Cep telefonu mutlaka sessize alınıyor ..Sessize alınmasa da zaten duyulmuyor ! ..Çok fazla iç dünyama sizleri almayacağım ama korku , tereddüt , sevgi , aşk ,nefret ,öfke aynı anda hissedilen onlarca tezat duygu o an barınabiliyor insanın içinde..İşte “AN” ı yaşamak konusunda benim en gerçek örneğim bu..

 

Mesela elektrik direkleri ve tellerinin ters ışıkta oluşturduğu iki fotoğrafımı sizlerle paylaşmak istiyorum.. Fakat bir iki dipnot vermem gerekiyor ; Beni tanıyan herkes bu görüntüye karşı takıntılı olduğumu düşünür : )..Evet belki takıntılıyım ama sorun bakalım NEDEN :) Sadece görüntüye değil elbette takıntım..Bu görüntü size ne anlatıyor ? Peki bana ne anlatıyor ? Ben tek kelime ile anlatacak olsam “kavuşma “ derim.. hepsi birbirine bağlılar ve üzerinden geçen tüm enerjiyi aktarmak üzere oradalar..bizlerden hiçbir farkı yok bence..onlarda birbirine dokunmadan , birbirlerine ulaşmadan ve bir şekilde bağlı yaşamadan aydınlatamıyorlar dünyayı..işte bu” kavuşma “ hem yazı hem de fotoğraf başlığımı oluşturdu bu akşam..belki sizlere de fotoğraflara karşı farklı bir bakış açısı kazandıracak farkında olmadan..