Merhaba...

Merhaba diyerek başlayalım istedim ilk yazımıza..Klasik ve klişe başlangıçlar kendimi ciddi bir sistemin içinde olduğuma inandırmamı sağlayabilir..Keza buradan giderken hoşçakal diyeceğimi sanmıyorum..En azından bir kelimeyi yerinde kullanmak konusunda garanti altına almış olalım bu yazımızı da..Ben blog yazarlarının düzenli internet kullanıcıları , düzenli kitap okuyan ,işlerinde ciddi planlı olan kısacası her şeyi bir Schedule de yaşayan insanlar olduğunu düşünüyorum..Belki yanlış bilemiyorum ama gerçekten planlama isteyen bir iş olduğu kesin en azından benim için..Bu tip şeylerin yani yazma çizme fotoğraf vs. her zaman duygu ile yapıldığını ve bir ilham perisinin değneği ile omzunuza dokunduğunda ortaya çıktığını düşünen biri olarak hak verirsiniz ki çok sık sık yeni bir şeyler paylaşmam zor gözüküyor..Ama bu ilham perisi belki de her zaman benim çok yakınımda olacak ve  bu sebep ile  sürekli güncel kalabileceğim ..Neyse çokta önemli değil aslında..Az olsun öz olsun ama içinde duygu olsun kafi diye başlıyoruz işte..

Fotoğraf konusu yıllardır kafamda olan bir kapalı kutu idi açıkçası. Yakınımdaki insanlarla hiç  paylaşmadığım ama bir şekilde başlamak istediğim bir hobi..Başta enteresan gelse de nereden başlayacağınızı bilmediğiniz bir çok konu vardır hayatta aslında yapmak istediğiniz..İşte benimki Fotoğraf idi.. Baktığım her noktada ilgimi çeken bir görüntüyü bir fotoğraf karesi olarak yıllardır hafızamda tutmamda bu ilginin bilinçaltımda geliştirdiği bir eylem olsa gerek… Sonunda bir başlangıç noktası karşıma çıktı ve ben aile dostum Fotoğraf Sanatçısı yani hocam Selim Güneş sayesinde bu işe başladım..Kendisi Foto Okul adında bir atölye çalışması yaptı ve bende o atölyenin ilk mezunlarından biri oldum..8 haftalık ciddi bir eğitim almıştık..Orada da bize söylendiği gibi insanın bakış açısı, hayatı yorumu , duyguları bu işte birinci belirleyici özelliktir..Teknik çok önemli bir durum olsa da fotoğrafta duygu ve kompozisyon var ise teknik sadece bir teferruattır ..Ve artık benim için dünya yuvarlak değil bir kare idi..

İşte yukarıdaki fotoğraf bir mekan içinden dışarıdaki insanların günlük halini resmeden bir kare ..İlk defa gerçek anlamda bir fotoğraf eğitimi bilinci ile objektiften dünyaya bakışım..Karmaşa , kaos , sohbet hepsi bir arada bir cümbüş..Hoşgeldin sevgili okur tüm bu kelimeler ve daha nicelerine ….